Libri i Shpirtrave është thjesht një libër antik, por ruan brenda një sekret. Një sekret i shkruar me gjak në vitin 1297 nga shkrues të panumërt flokëkuq e sygjelbër, ndoshta të bekuar nga hiri hyjnor, ndoshta lajmëtarë të djallit. Sekret, që shfaqet rishtas më 1334-ën, në një letër të shkruar nga një abat i rrëgjuar nga mosha për t'i bërë ballë peshës së atij misteri. Sekret, që në rrjedhën e shekullit XVI, ndriçoi udhën e një teologu, ëndrrat e një vizionari dhe fjalët e një gjeniu. Është thjesht një libër antik, por që rrezikon të ndezë një katrahurë të padëgjuar. Sepse ai libër duhet të prehet në Bibliotekën e të Vdekurve, ajo mori e pamatë vëllimesh ku gjenden datat e lindjes dhe vdekjes të të gjithë njerëzve që kanë jetuar prej shekullit VIII e tutje. Dhe, pasi ndenji i varrosur nën pluhurin e historisë për më se shtatëqind vjet, tani ka dalë në dritë dhe është shndërruar në një obsesion për Uill Piperin, i vendosur ta zhdukë dhembjen që Biblioteka ka shkaktuar në jetën e tij; për Henri Spensin, që ia ka kushtuar jetën zgjidhjes së enigmës dhe që tashmë i ka ditët të numëruara; për Malkolm Frazierin, kreun e sigurisë së Bibliotekës, më i vendosur se kurrë, qoftë edhe duke vrarë, që bota të mos e marrë vesh të vërtetën. Një obsesion që sjell, në mënyrë të pashmangshme, të tjera dhembje, të tjera enigma, tjetër gjakderdhje.
